Lichen planus

Lichen Planus is een ontsteking waarbij zowel huid als slijmvliezen (vooral de slijmvliezen van de mond en het genitale gebied) kunnen zijn aangedaan. Door de vele verschijningsvormen van Lichen Planus (vanaf hier LP genoemd) is herkenning van deze aandoening niet altijd eenvoudig.

LP komt voor bij 1 tot 2 procent van de bevolking. De aandoening treedt meestal op bij mensen tussen de 40 en 60 jaar, maar kan ook op jongere of oudere leeftijd voorkomen. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen (2:1). Er kan sprake zijn van een genetische aanleg, maar de aandoening hoeft niet erfelijk te zijn.

Bij ongeveer de helft van de patiënten met LP van de huid, zijn ook de slijmvliezen aangetast. Omgekeerd heeft ongeveer een derde van de patiënten met LP in de mond ook huidafwijkingen. Meestal is LP eenmalig, waarbij de symptomen na verloop van tijd verdwijnen en niet meer terugkomen. Ongeveer een op de vijf mensen (20 procent) krijgt LP voor een tweede keer. Bij sommige mensen blijft de aandoening echter zeer hardnekkig. Vooral LP van de mond blijft vaak langdurig aanwezig. In dat geval heeft u de chronische vorm.

LP komt voor op de huid, schedelhuid en nagels. Daarnaast kunnen de slijmvliezen door LP worden aangetast. Het is bij patiënten aangetroffen in de mond, op de lippen, in de slokdarm, blaas, neus, vulva, vagina, penis, anus, en op het slijmvlies langs de binnenkant van de oogleden.

Typisch voor Lichen Planus is het zogenoemde Koebner-fenomeen: op de plaats van een huidbeschadiging (een kras bijvoorbeeld) ontstaat een nieuwe LP-plek.

Lichen Planus is niet besmettelijk.