Intuberen

Intuberen betekent in gewoon Nederlands ‘het inbrengen van een beademingsbuis’. Een beademingsbuis wordt ook wel een ‘tube’ genoemd. Een tube is nodig om u te kunnen beademen en wordt over het algemeen via uw mond ingebracht. Aan het eind van de tube zit een ballonnetje dat wordt opgeblazen, zodat er geen lekkage is van de lucht, die de beademingmachine in uw longen blaast. De tube bevindt zich tussen uw stembanden en daardoor kunt u met een tube niet praten.

Om een beademingsbuisje in te kunnen brengen, brengen we u onder narcose. Het inbrengen van een tube is niet zonder risico’s, maar wel noodzakelijk als u moet worden beademd.

Risico’s

De belangrijkste risico’s van een intubatie zijn weefselschade (keel, stembanden en luchtpijp) en schade aan gebitselementen (met name de boventanden).

Met name bij zeer acute situaties en bij het intuberen van ernstig zieke patiënten, kan overlijden tot de risico’s behoren. Dit geldt ook als de intubatie niet lukt en een patiënt daardoor niet kan worden beademd.

Ernstige complicaties van intubatie zijn gelukkig zeldzaam. Elke intubatie wordt (ook bij spoed) zorgvuldig voorbereid en de uitvoering is in handen van goed getrainde ervaren artsen.